繁体破暈
拼音pò yūn
注音ㄆㄛˋ ㄩㄣ
浏览0次
1. 使人昏眩。
2. 残破的月晕。
引唐 张建封 《竞渡歌》:“两岸罗衣破晕香,银釵照日如霜刃。”
引明 刘基 《月蚀》诗:“围灰破晕谩传方,屑玉补凹空着术。”